Odnalezc radosc zycia w byciu tym kim jestem to jest sztuka na miare mistrza. Poziom mistrzowski zwykle wydaje sie byc tak niezwykle odlegly. Czy to odczucie jest jednak prawdziwe?
Co sie wydarzy gdy zapytasz sie siebie kim jestes?
Jakie beda Twoje odpowiedzi?
Wydaje mi sie, ze czesto ulegamy sile porownan. Wynik takiej konfrontacji jest dla nas zawsze nieprawdziwy. Ludzie bowiem maja rozne metody porownawcze. Jedni porownuja sie do tych silniejszych i lepszych, inni do slabszych lub gorszych. Niezaleznie od punktu widzenia, za kazdym razem gdy spogladajac na siebie, zapominamy o sobie, a skupiamy sie na tym innym kims - wierzymy w nieprawde. Bo otrzymany obraz nie jest prawdziwy, jest jedynie pewnym punktem widzenia, jednym z tysiecy mozliwych.
Jak zatem mozliwe jest by byc szczesliwa we wlasnej skorze? Jakie szczescie moze przyniesc zestaw permanentnych zmarszczek, obwisle piersi czy tzw. skora i kosci? Jak to mozliwe, ze nie majac tytulu naukowego lub okaznej ilosci pieniedzy zachowac szczescie? Jak to mozliwe, ze patrzac na okladki kolorowych magazynow, lub na kolezanki z pracy, ktorym sie powodzi w milosci i zyciu zawodowym mozna zachowac szczescie, pamietajac o kredycie, o klopotach, o samotnosci...?
To chyba niemozliwe. To chyba po prostu niemozliwe.
Rzecz w tym, ze nam sie zawsze wydaje, ze to co widzimy jest prawdziwe. Bo to widzimy. Nauczylysmy sie bagatelizowac nasza intuicje, nasza wewnetrzna madrosc i zapomnialysmy o tym, ze jestesmy bardzo male wobec wielkiego swiata i cokolwiek widzimy, widzimy to jedynie z naszej osobistej perspektywy. Patrzymy i rozumiemy przez pryzmat naszych doswiadczen, wiedzy, przekonan i wielu zapewne jeszcze innych czynnikow, ale niezaleznie od tego ile ich jest - jedno pozostaje niezmienne - swiat postrzegamy subiektywnie. Czasem ludzie to nazywaja projekcja.
Jesli wiec spojrzysz na wszystko z innej strony, mianowicie, ze sama znasz najlepiej wlasne wnetrze i to wlasnie Ty jestes posiadaczem owego wnetrza, wiec masz najprawdziwszy obraz siebie, zyskujesz niebywala szanse na znalezienie wlasnego piekna, ciepla, dobra, radosci i szczescia. Tu nie porowujesz. Tu poznajesz i odkrywasz, a kiedy pozwalasz sobie na dokonywanie odkryc, zaczynasz sie zachwycac. Stad niedaleka droga do szczescia. Juz wlasciwie tam jestes.
Czy mozesz byc szczesliwa bedac tym kim jestes?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz